یک تجربه دیگه و دست هایی خالی از مدال :)

دیدین بعضی از آدم ها خیلیییییی خوبن؟

اونقدر خوب و عزیزن که حتی وقتی کنارتون نباشن تمام وجودشون کنار شماست

هرکاری میکنن که شما اشکها رو پس بزنید و  بخندید فراموش کنید پیروز نشدن رو

نمیگم شکست این نتیجه برای من شکست نبود( اینکه 4م آسیا باشی تو مقدماتی و 7م آسیا تو فینال یعنی جز 8تیرانداز برتر اسیا بودن شکست نیست) ولی پیروزی هم نبود

گاهی میگم کاش20سال زودتر به دنیا می اومدم تا هم تجربه این قهرمانای بزرگ میشدم اونوقت نمیباختم به کم تجربگی خودم

تو کشوری که همه فقط مدال میشناسن و ارزش آدمها به مدالهاشونه

کسی براش مهم نیست تو تنها بانوی فینالیست باشی در جمع8نفر براش مهم نیست تو اولین حضور فینالته براش مهم نیست تو درکل فقط14بار این رشته رو تمرین کردی اونم از بهمن پارسال تا الان اونم با فشنگ ایرانی

چقدر باید بجنگم تا بعد اسیایی خطم نزنن و بذارن من کم کم رشد کنم و تجربه م قدم به قدم برسه به بزرگان این رشته

من عملا الان مثل یه بچه ام که دارم 4دست پا راه رفتن رو یاد میگیرم و بقیه دارن میدون 

همه چی تکنیک نیست شاید من تکنیکم بهترین باشه مدیریت ذهن و هیجان و. اصل مهمیه که من توش خیلی کم تجربه ام

یکی از رقیبان تنها تیراندازِ کشورِ هست تمام اردوهاش کشورهای خارجیه تمام مسابقات خارجی رو شرکت میکنه مدال نمیاره تو هیچکدوم ولی باز هم شرکت میکنه و ساپورتش میکنن

اما ما

امروز تموم شد با اشک ها لبخندهاش و فردا و فرداها روز دیگه ای هست و دوتا مسابقه هنوز مونده هیچی تموم نشده :)

برامون دعا کنید هرچی خیره ما فکر میکنیم اگه مدال بیاریم خیلی از مشکلات تیم حل میشه نمیدونم خدا هم همین نظر رو داره یا نه :)